9.8

Siz hayatınızda hiç reddedemiyeceiniz bir teklif aldınız mı? Ben dün aldım. Yani ben almadım aslında Dr. Freeman aldı ama aldım!!! Şöyle ki Nihilanth'la amansız mücadelemden sonra etrafı kaplayan gizemli bir yeşil ışık beni transport etti. Ve adını bilmediğim, aslında daha sonra öğreneceğimiz G-man'la karşılaştım. Kendisini pek sevdiğimi söyleyemem. Ama Kara Şovalyedeki Joker gibi konuşması beni gece gece güldürmüştü.

Aslında oyun dünyası ile pek aram yoktur. Yani oynadığım ya da ne bileyim bitirdiğim video oynu neredeyse yok gibidir, çünkü bir şekilde sıkılıyorum. Yani nintendo'da Pokémon bitirmişliğimin yanı sıra, super contra'dan gayri nintendo oynu bitirdiğimi sanmıyorum.(sonradan aklıma geldi Nintendo Advance'te Metroid Fusion'ı bitirmiştim, ah Samus ah,サムス) Mario bile buna dahil, aslında prensesi kurtarmıştım galiba. Demek o da bitmiş. Ama gel gelelim PC oyunlarında vasatlığım söz konusu. Ha Nintendo dediysek tetris unutulmamalı. En güzel tetris Nintendo versiyonudur. Tekrardan PC'ye dönecek olursak, uzun soluklu oyndığım oyunlar AOE serisi olabilir, belki sonu gelmeyen Sims ve Simcity serileri ki bitmiyor kardeşim bitmiyor o oyunlar. Yani başlayıp bitmeyen oyunlarla ilgili güzel bir geçmişim vardı. Çünkü bazen belli bir süre sonra baymaları kuvvetle muktedir. Özellikle Save alamadıktan sonra bayan tekrar tekrar baştan görevi yapmanızı gerektiren Hitman 47den bahsetmiyorum bile, seriden soğumuştum. Kısacası oyun dediğin, kitap okumak gibi zevkli değil. Ya da film izlemek gibi. Yani sonunu aslen pek merak etmemişimdir. Ta ki düne kadar.

Peki dün ne oldu? Aslında düne kadar ne oldu diye sormak çok daha doğru olur.Çünkü bu bir süreç, ta 1998 yılından başlayan bir süreç. Hani bilmemek değil öğrenmemek ayıp derler ya, bence Half Life için bitirmemek değil, denememek ayıp denebilir. Yani ben derim. Tam sağda bana verilen "reddedilemeyen teklif"in yapıldığı anı görüyorsunuz. İşte G-man yalanaraktan, damağını şaplataraktan teklifini veriyor utanmaz. Ve biz de kabul ediyoruz. Etmesek çünkü kazanamayacağımız bir savaş bizi bekliyor. Büyük adam şu G-man bence ama biz daha büyüğüz.

Genelde bir şeylere puan vermek hobilerim arasındadır. Kendime mesela puan vermem NA gözükür, ailem de öyle ama bir kitap ya da bir film illa ki 10 üzerinden puanını alır. Örneğin: The Dark Knight 10 üzerinden 9.5 almıştır tarafımca ki neden Dark Knighttan örnek verdim derseniz çünkü 10 üzerinden verdiğim en yüksek not budur. Ve dün, Half Life bitti. Yani ben bittiğini sanmıştım. Aradan 10 yıl geçtikten sonra başladım ve bitirdim. Neden bu kadar uzun sürdü derseniz, daha ilk çıktığı zaman HalfLife:Uplink'i bitirmiştim. Demo versiyonu. O bitince bitti sanmıştım. Biraz da korkutucuydu. Bahanemi de bulunca hiç başlamadım dolayısıyla bitmedi. Ama kendinisinin bir hayatta kalma mücadelesi, bir puzzle-solving bir ne bileyim bir oyunda aradığım her şeydi ya. Biz ve diğerleri kavramı, sesler, müzikler, kurgu, "Forget About Freeman" oy oy oy.

Şu kahverengi görüntü ise "A battle that I have no chance" deyü adlandırmaktan hoşlandığım, görünce dumur olduğum, kaçmaya çalıştığım ama elden bir şeyin gelmediği andır benim ve Freeman için.

İster sonu olsun, ister hükümetin Black Mesa'daki olayı örtbas etmesi için çalışmaları olsun. İsterse de anlam veremediğim assasinleri olsun, karanlıkta çıkan headcraplarla oyun 10 puan almayı haketti, 0.1 puan kırabildiğim için, 0.1 puan da yapay zekanın bönlüğünden ama oyun 1998in yani o kadar da olsun. Ama bana bu entry'i yazdıran tek bir şey var o da, tamam uğraştın oyun bitti, e tamam oyunun devamının geldiğini de biliyorum ama oynamayı zerre düşünmüyorken, o arasıra çıkan ve oyun boyunca anlam veremedğim Status:Freeman, postmortem: hedehüdelerin aslında ne olduğunu oyunun sonunda anlamam, ve akabinde google'da The Orange Box'ı aratmam. Tamam oyun bitti de, bitmemiş. Bilmiyorum ben heyeca yaptım, belki siz yıllar önce bitirdiniz, ama ben ne bir filmde bu kadar korktuğumu bilir ne de bu kadar zevk aldığımı. Söylenecek söz yok. Gidelim Gordon. Hey Barney, kapıyı aç sende.