Konuşamıyorum!

Sazlıklardan havalanan, bir ördek gibi sesin Ürkek, şaşkın, kararsız duyuyorum.
Ve sen bir gökkuşağı, kadar güzelsin. Rengarenk ve az sonra gidecek
görüyorum...Konuşamıyorum... Konuşamıyorum!!!


Güzel bir parça. Evet güzel bir parça çünkü kafiyeleri var! Şiirleri şarkı yapan öğelerden biri olsa gerek kafiye. Redif vardır, tunç vardır zengin kafiye vardır. Tam olur bazen, yarım olur arasıra. Şiir gibi derler ya bazen. İşte benzetmenin doğuş yeri de kafiyedir. Kafiyeler güzeldir. Ben kullnamam, kullanamam da. Ayrıca ben konuşamam da. En azından konuşmayı da bilmem. Mesela anlamı devrik bir cümle kurdum. " Konuşmayı da bilmem ne demek" tanrı aşkına? Konuşmasını da bilmem demek gerekirdi. Tek sorunum bu olsa gene iyi. Konuşma dediğin akıcı olmalı. Su gibi gitmeli değil mi? Evet su gibi akıcı olmalı. Ama olmuyor, kafiyeli konuşamıyorum. Konuşsam da yapamıyorum elime yüzüme bulaşıyor saçmalıyorum.

Hani olur ya konuşurken heyecanlanır, susar insan; işte onun gibi bir şey değil bu. Sorun da belki şurada: Türkçe zengin bir dil. Mesela heyecanlanır susar insan dedim, susamaktan bahsettim. Ben suyu da bol içerim. Bir içim su. Ben bir de içerim, iki de. Su gördüm mü içerim. O yüzden susamam belki, ama şu anda susadım teorim çöktü. Zaten teoriler de çökmek için vardır değil mi? Evet. Pisagor teoremi, mesela sallantıdadır. Her an çökebilir. Ben görmedim çöktüğünü ama gelecekte çökecek inanın bana. 3-4-5 üçgeni diye de üçgen olmaz bir kere. İşte fizik burada manyar zaten. Fizik teoremler üzerinde ayakta durmaya çalışır, bilgi de teoride kalır. Teori eşittir sallantıysa, bize öğretilen fizik sallamadır. İnanmayın fizikçilere. Onlar da konuşmayı bilemezler. Siz onların dilinden anlamayı beklersiniz, olmaz, konuşamazlar ya lamda derler psi derler ro derler de fiziği anlaşılır kılamazlar. Sorun kimse de değil efendim. Fizik eşittir sallantı.

Sağlıcakla kalın efendim. Sağlıcakla ince efendim.
Konuşamıyorum işte...