Göğe bakın yeter. Deneyin mutlaka.

Genellikle uçak yolculuğu tercih etmemde artık yolculuğun kısalığı ve rahatlığı büyük rol oynardı. Mesela 12 saatlik İstanbul-Kayseri yolu yer yer 12 saat de olsa, otobüs ile çekilmez. Hani tamam arasıra eskiden giderdim, nispeten rahattı da ama gene de 12 saat hiç bir şey yapmadan oturmak biraz biz insanlara mahsus. Zira vucut çürüdüğü gibi zihin de paslanır sanki be yav. O yüzden olur da deniz aşırı bir seyahat yapmaya kalkarsam, hakkını vererek ya aktarmalı bir şekilde yaparım, ya da deniz taşımacılığını tercih ederim. Ama 5 saatlik bir yolu bile uçakla kat etmeyi tercih eden ben, uzun süre sonra geceleyin otobüs yolculuğu yaptım. Hani eskiden 303ler vardı pencereleri küçücük olur dışarıya baksan bir şey görmezsiniz. Sanırsam müşteri memnuniyeti adına o eski küçük pencereler muazzam boyutlarda büyümüş. E haliyele görüş açısı da mükemmel derecede artmış. Hava raporları karlı dese de, Ankara-Kayseri yolculuğumda hava besberraktı, besberrak ya da bemberrak, tam o kelimeyi bilmesem de gördüğüm manzara da alıştığım 3-5 yıldız yoktu. Saymaya çalıştığımda 100ü aşkın yıldız bana göz kırpıyordu.Aklıma serbest çağrışım stardust filmi geldi. Aslında yol arkadaşım konuyu açsa da gökyüzünde yıldızların toz halinde gözüktüğü inkar edilemezdi. Kimisi LED lamba gibi parlak, kimisi ise fener gibi yanar dönerli. Hani göğe şimdi de bakıyorum lakin o toz tabakası kalmış yerine buz gibi yekpare çelik tabakası konmuş. Fakat olur da bir kere daha şehirlerarası yolda, ışıksız bir anda otobüs yolculuğu yaparsam o tozla karşılaşacağımı biliyorum. Diğer bildiğim şey, göğe bakınca mutlu olacağımı bildiğim. İnandığım şey ise şimdi göremesem de o yıldızların bana göz kırptığı. Kısacası 8 yaşındaysanız ve yıldızları görüyorsanız hayat çok güzel.